نامه 67
نامه به قُثَم بن عباس كه عامل حضرت در مكه بود
-
وَ مِنْ كِتاب لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُاز نامه های آن حضرت است
-
اِلى قُثَمِ بْنِ الْعَبّاسِ، وَ هُوَ عامِلُهُ عَلى مَكَّةَبـه قُثَـم بن عبـاس که عامل حضـرت در مکـه بـود
-
اَمّا بَعْدُ، فَاَقِمْ لِلنّاسِ الْحَجَّ، وَ ذَكِّرْهُمْ بِاَيّامِ اللّهِ، وَ اجْلِسْ لَهُمُاما بعد، برای مردم حج را برپا دار، و ایّام اللّه را به یادشان آر، دو طرف روز را به خاطر
-
الْعَصْرَيْنِ، فَاَفْتِ الْمُسْتَفْتِىَ، وَ عَلِّمِ الْجاهِلَ، وَ ذاكِرِ الْعالِمَ.آنان بنشین، و آن را که از تو فتوا خواهد فتوا ده، جاهل را بیاموز، و با دانا به گفتگو برخیز.
-
وَ لايَكُنْ لَكَ اِلَى النّاسِ سَفيرٌ اِلاّ لِسانُكَ، وَ لا حاجِبٌ اِلاّ وَجْهُكَ،بین تو و مردم پیام رسانی جز زبانت، و دربانی جز چهره ات نباشد،
-
وَ لاتَحْجُبَنَّ ذاحاجَة عَنْ لِقائِكَ بِها، فَاِنَّها اِنْ ذيدَتْ عَنْ اَبْوابِكَ فىو نیازمندی را از دیدارت محروم مکن، که اگر در ابتدای کار از درگاهت رانده شود،
-
اَوَّلِ وِرْدِها لَمْ تُحْمَدْ فيما بَعْدُ عَلى قَضائِها.برای روا شدن حاجتش در آخر کار ستایش نشوی.
-
وَانْظُرْ اِلى مَا اجْتَمَعَ عِنْدَكَ مِنْ مالِ اللّهِ فَاصْرِفْهُ اِلى مَنْ قِبَلَكَدر بیت المالی که نزد تو جمع شده دقت کن و آن را برای عیالمندان و گرسنگانی
-
مِنْ ذَوِى الْعِيالِ وَ الْمَجاعَةِ، مُصيباً بِهِ مَواضِعَ الْفاقَةِ وَ الْخَلاّتِ،که در نزد تو هستند مصرف کن، و به فقیران و نیازمندان برسان،
-
وَ ما فَضَلَ عَنْ ذلِكَ فَاحْمِلْهُ اِلَيْنا لِنَقْسِمَهُ فيمَنْ قِبَلَنا.و اضافه آن را نزد من فرست تا میان کسانی که پیش ما هستند تقسیم کنیم.
-
وَ مُرْ اَهْلَ مَكَّةَ اَنْ لايَأْخُذُوا مِنْ ساكِن اَجْراً، فَاِنَّ اللّهَ سُبْحانَهُبه مردم مکه فرمان بده از کسانی که در این منطقه مسکن می گیرند اجاره نگیرند، زیرا خداوند
-
يَقُولُ: «سَواءً الْعاكِفُ فيهِ وَ الْبادِ»، فَالْعاكِفُ الْمُقيمُ بِهِ، وَ الْبادِىمی فرماید: «عاکف و بادی در آن مساویند»، مقصود از عاکف مقیم مکه، و بادی
-
الَّذى يَحُجُّ اِلَيْهِ مِنْ غَيْرِ اَهْلِهِ. وَفَّقَنَا اللّهُ وَ اِيّاكُمْآن شخصی است که از دیار دیگر به حج می رود و اهل مکه نیست. خداوند ما و شما را به آنچه
-
لِمَحـابِّـهِ . وَالسَّــلامُ .محبوب اوست موفق نماید. والسلام.